درست است که برج کج پیزا یکی از معروفترین آثار تاریخی است، اما علت شهرت آن به طراحی معمارش باز نمیگردد.
اغلب توریستها در کنار برج کج پیزا، ژست خاصی را برای عکاسی انتخاب میکنند: دستهایی که به اصطلاح در کنار این برج قرار داده شدهاند تا از افتادن آن جلوگیری کنند! اما علت این انحراف از محور عمود چیست؟ برج کج پیزا در واقع ساختمان ناقوس کلیسای جامع پیزا است که در کنار مکان غسل تعمید و گورستان این مجموعه مذهبی واقع شده است. این مجموعه که بین رودخانههای آرنو و سرشیو در در توسکانی ایتالیا قرار دارد، در سال ۱۱۷۳ ساخته شد. در آن زمان، در حالی که شهر پیزا به بندری مهم جهت داد و ستد تبدیل میشد، ساخت این مجموعه مذهبی که برج پیزا در آن قرار داشت، شهرت آن را کامل میکرد.
هر چند هویت معمار اصلی برج پیزا ناشناخته است، اما در بیشتر منابع معتبر، از Bonanno Pisano و Gherardo din Gherardo به عنوان معماران بخش اول مجموعه نام میبرند. معماری بخش دوم مجموعه که در سال ۱۲۷۵ آغاز شد، توسط Giovani di Simon انجام شده است و Tommaso Pisano کسی بود که ساخت برج را به پایان رساند. انحراف از محور عمود پیزا به اولین سالهای ساخته شدن آن، یعنی ۱۱۷۳، بازمیگردد؛ اما در واقع زمانی مشهود شد که در سال ۱۱۷۸ کار روی طبقه سوم برج آغاز شده بود. به نظر میرسید زمین نرم، پایههای برج را نابود کرده و در نتیجه ساختمان به سمت جنوب کج شده بود. در مدت زمان کوتاهی پس از این اتفاق، جنگ بین پیزا و جنوا، یکی دیگر از شهرهای ایتالیا، باعث شد تا اتمام ساختمان به مدت یک قرن به تعویق بیفتد. هر چند این تعویق در نهایت به نفع ساختمان تمام شد؛ زیرا در این فاصله پایههای بنا بیشتر در زمین فرو رفته و در نتیجه از سقوط برج ناقوس در آینده جلوگیری کردند. در مجموع، وقفههای مختلف در طول سالیان، ساخت برج را تا حدود دو قرن با مشکل مواجه کرد.
زمانی که ساخت سازه دوباره از سر گرفته شد، مهندس اصلی Giovani di Simon سعی کرد تا انحراف برج را با افزایش ارتفاع در قسمت کج شده اصلاح کند، اما وزن اضافه باعث شد تا سازه بیشتر در زمین فرو برود. متخصصان، علت اصلی نشست این ساختمان را پایهریزی در زمینی نرم، و متشکل از خاک رس و شن و ماسه دانستهاند. ساخت این بنا به طور رسمی در سال ۱۳۷۰ به اتمام رسید، اما انحراف آن در طی شش قرن ادامه داشته و به بخش جدایی ناپذیری از مرمت بناهای یادبود تبدیل شده است. در طول ۸۰۰ سال مشخص شد که این برج ۵۵ متری نه تنها کج شده است، بلکه در واقع سالی یک یا دو میلیمتر نیز در زمین فرو میرود؛ به طوری که امروزه برج کج پیزا بیش از ۵ متر کوتاهتر شده است. انحراف برج از خط عمودی در حال حاضر تنها ۴ درجه، یا ۳٫۹۶ متر است که پیش از تلاش برای اصلاح آن، ۵٫۵ درجه بود. از زمان تکمیل برج تا امروزه معماران و مهندسان بسیاری سعی در تصحیح انحراف آن داشتهاند. این اقدامات شامل اضافه کردن دوغاب به پایه بنا، ریختن یک حلقه بتن در اطراف پایه برج، قرار دادن وزنههای سربی در سمت شمالی بنا، نصب کابلهای ضخیم به قسمت بالاتر برج و استخراج خاک از زیر قسمت شمالی بنا میشود. در نهایت، پس از برداشت بیش از ۷۰ تن خاک در سال ۲۰۰۸، مهندسان اعلام کردند که برج به اندازه کافی به ثبات رسیده است؛ و برای اولین بار از زمانی که ساخته شده، دیگر حرکت نمیکند. گفته میشود برج کج پیزا باید تا ۲۰۰ سال دیگر ثابت بماند.
رودخانهای محصور میان تنگهای از صخرههای سر به فلک کشیده در خرم آباد به نام هلت عکسهایی از این منطقه و دیگر نقاط زیبای خرمآباد را در این مجموعه میبینید. اینجا مکانی فوقالعاده بکر و زیبا است، رودخانهای محصور میان تنگه از صخرههای سر به فلک کشیده و صیقلی که به طرز شگفتانگیزی زیبا است.
برخی از مسیرها توسط تخته سنگهای عظیم جثه که میان صخرهها گیر افتاده بودند، بسته شده بود که ناچار به عبور از زیر آب و تخته سنگ میشدیم .زمان طی کردن مسیر میان این تنگهها ممکن است تا چهار ساعت هم طول بکشد. در سالهای گذشته ورودی این تنگه در زیر آب قرار داشت و امکان دسترسی به این مکان ممکن نبود.
در پی سیلابهای سالهای گذشته مسیر جریان آب باز شده و این تنگه نمایان شده است
از لاین خرم آباد اندیمشک تا انتهای تونل ترشان حرکت کنید پس از بیرون آمدن از تونل ترشان سمت راست یک بریدگی وجود دارد که وارد آن شوید و از زیر گذر به لاین مخالف یعنی لاین مسیر اندیمشک - خرم آباد وارد شوید و به سمت خرم آباد حرکت کنید . پس از گذر از تونل گندم کار و ترشان مابین خروجی تونل ترشان و ورودی تونل خرگوشان سمت راست یک فضای باز وجود دارد که باید خودرو های خود را آن منطقه پارک کنید و سپس ادامه مسیر را پیاده طی کنید.
یکی از استان های کشورمان که مناظر طبیعی و بکر و مجموعه ای از صدها گنجینه ی تاریخی را در خود جای داده است استان لرستان است. لرستان استانی کوهستانی است که در غرب ایران واقع شده و کوه های مخملی، آبشارهای متعدد، تنگه های متعدد و جنگل های بلوطش باعث شهرت آن شده است و یکی از فوق العاده ترین مقاصد گردشگری برای توریست های داخلی و هم خارجی است. علیرغم پتانسیل بالایی که این استان در جذب گردشگر دارد اما به خاطر تبلیغات کم آنقدر که باید موفق نشده تا گردشگران را به خود جذب کند و به جایگاه واقعی اش برسد. قدمت این استان به ۴۰ هزار سال پیش برمی گردد و طبیعی است که جذابیت های دیدنی زیادی را در خود جای داده باشد اما نمی خواهیم درباره ی یکی از جاذبه های تاریخی آن صحبت کنیم بلکه یکی از شگفتی های طبیعی آن را به شما معرفی می کنیم جایی به نام دره خزینه پلدختر که در شهر پلدختر قرار گرفته و به خاطر طبیعت باور نکردنی اش مشهور است.
دره خزینه لرستان، از جمله زیباترین و شگفتانگیزترین درههای استان لرستان میباشد. درهای در اواسط جاده پل دختر به سمت اندیمشک که در جوار روستایی به همین نام قرار دارد. دره خزینه لرستان، در طول سالها و بر اثر فرسایش به وجود آمده است. باید بگوییم که پل معلق واقع در این دره مرتفعترین پل معلق نه تنها در ایران بلکه در سطح خاورمیانه میباشد. این پل بسیار زیبا و مستحکم بوده و طول آن 112 متر و عرض و ارتفاعش به ترتیب 80 و 85 متر میباشد. شاید برایتان جالب باشد اگر بدانید که پل دره خزینه از به هم پیوستن چهار طناب کابلی و چوبهای روسی ساخته شده است.
حتماٌ هیجان زده خواهید شد اگر بدانید که با رفتن بر روی این پل معلق حس ایستادن بر بالای ساختمانی 29 طبقه به شما دست میدهد. حتی تصور ایستادن بر روی این پل با وجود رودخانه خروشان زیر آن شما را ذوق زده میکند. استان زیبای لرستان، از جمله مناطق کوهستانی ایران بوده که دارای آب و هوایی معتدل در فصول تابستان و بهار میباشد. بنابراین، این فصل ها بهترین زمان برای بازدید از دره خزینه لرستان است. عاشقان کوهنوردی و صخرهنوردی نیز میتوانند در کنار بازدید از این دره به این ورزشهای مهیج نیز در ارتفاعات و کوه ها بپردازند.
از آن جا که آب و هوای لرستان آب و هوایی کوهستانی است و این دره هم در منطقه ای آفتابگیر واقع شده است بهترین زمان بازدید از آن فصل بهار و پاییز است. استان لرستان درغرب ایران مساحتی حدود ۲۸۲۹۴ کیلومتر مربع دارد و طبق سرشماری یک میلیون و هفتصد پنجاه و سه هزار نفر ار در خود جا داده است. همان طور که در بالا هم به آن اشاره شد این استان به خاطر تبلیغات کم چندان توسط گردشگران شناخته شده نیست که این موضوع یک بعد مثبت و منفی دارد بعد مثبت آن این است که جاذبه های آن به نسبت دیگر شرهای ایران بهتر باقی مانده اند و همچنان بکر و دست نخورده هستند اما بعد منفی آن کاهش درآمدهای اقتصادی از طریق جذب گردشگر است البته در این چند سال اقدام های مختلفی مثل ساخت هتل های جدید و بیشتر کردن امکانات گردشگری شده است که همه ی این ها به نزدیک تر شدن این استان به جایگاه اصلی اش مفید است.
تاریخچه ی این منطقه از ایران باعث شده تا به عنوان یکی از قدیمی ترین سکونت گاه های انسانی شناخته شود و پیدا شدن کتیبه ها، سنگ نوشته ها و ظرف و ظروف سفالین و انجام تحقیقات و رمز گشایی آن ها باعث شده تا باستان شناسان به این حقیقت برسند. این استان با استان های همدان،کرمانشاه، ایلام، خوزستان، چهار محال و بختیاری، اصفهان و مرکزی همسایه است و گرچه از راه های مختلفی می توانید به آن جا سفر کنید اما به خاطر طبیعت زیبایی که در این منطقه و شهرهای اطراف آن وجود دارد بهتر است که از طریق وسیله نقلیه ی خودتان اقدام کنید. در ارتفاعات این استان هوا همیشه خنک است و بهتر است در صورت اقدام به سفر حتی در فصل تابستان لباس گرم و تجهیزات مورد نیاز را به همراه خود ببرید. همانطور که در بالا هم گفته شد این استان دیدنی های زیادی را در خود جای داده است که از بین آن ها می توان به قلعه فلک الافلاک، آبشار نوژیان، دریاچه گهر، غار کلماکره، آبشار و باتلاق های بیشه و… اشاره کرد.